Een van de heftigste romances binnen de Rock 'n Roll was die tussen Jimi Hendrix en zijn gitaar. Onder de vele gitaren die hij verwoeste en in brand stak, was er één die zijn hart stal, en zwoer nooit te verminken. Deze noemde hij Izabella, een Olympic White Stratocaster, uit 1968.

Dit instrument is het meest iconische instrument van Hendrix, dankzij zijn legendarische optreden in Woodstock op 18 augustus 1969. Op die dag, waar volgens ons iedereen wel bij had willen zijn, speelde Hendrix vele klassiekers zoals ‘Hear My Train a Comin',’Foxy Lady' en 'Fire'. En toen, kwam er een geïmproviseerd stuk, dat de muziekgeschiedenis voor altijd zou veranderen.

Deze improvisatie monde uit in Hendrix zijn hartverscheurende interpretatie van 'The Star-Spangled Banner'. Het Amerikaanse volkslied. Deze was rauwer en realer dan ooit. Ik hoef het je waarschijnlijk niet te vertellen maar dit optreden, net zoals het gehele festival, was een enorm belangrijk cultureel moment. Tot op de dag van vandaag staan deze beelden en noten op het net- en oorvlies van elke muziekliefhebber gebrand en wordt dit optreden miljoenen keren teruggeluisterd en -gekeken.

(Foto credit: Henry Diltz/Corbis via Getty Images)

Kurt Cobain en de andere bandleden van Nirvana verschenen begin jaren '90 op het toneel als dé talenten van de nieuwe generatie. Zij combineerde rauwe tonen met punk doordrenkte energie en melodieuze hooks. Dit trok al snel miljoenen fans en maakte van grunge een genre met een legitieme mainstream aantrekkingskracht.

Hoewel de linkshandige gitarist en zanger van Nirvana in de loop der jaren verschillende Fender-gitaren heeft bespeeld, blijft zijn Fender Jag-Stang de meest iconische. Waarschijnlijk vanwege het gebruik op de "Nevermind"-tour en "Smells Like Teen Spirit"-muziekvideo. Kurt ontwierp de Jag-Stang om zijn favoriete elementen van beide instrumenten te combineren en bracht dit instrument tot leven met hulp van de Fender Custom Shop in 1993.

"Sinds ik begon te spelen, heb ik altijd van bepaalde aspecten van verschillende gitaren gehouden, maar ik kon nooit de perfecte mix vinden van alles waar ik naar op zoek was", vertelde Cobain aan Chuck Crisafulli in zijn allerlaatste gitaarinterview. "De Jag-Stang komt het dichtst in de buurt bij wat ik wil. En ik hou van het idee om een kwaliteitsinstrument op de markt te hebben zonder vooroordelen. In zekere zin is het perfect voor mij om er mijn naam aan te hechten, ik ben de anti-gitaarheld - ik kan zelf nauwelijks spelen."

Met die laatste woorden zijn wij het zelf niet zo eens, wij vinden hem een van de meest getalenteerde gitaristen ooit en een heerlijk bescheiden man. We love you Kurt!

(Foto credit: Ebet Roberts/Getty Images)

Elke échte Prince fan weet dat zijn favoriete gitaar een Telecaster is. Van het begin van zijn carrière tot aan zijn laatste concerten zag je hem overal spelen op deze Flamed Maple Tele met esdoornhals en bijpassende riem in luipaardprint. Dit is, tot de dag van vandaag, écht een unieke gitaar en niet alleen omdat Prince er bijna zijn gehele carrière op speelde, al zou dat ook genoeg reden zijn.

Het verhaal gaat dat hij deze gitaar heeft gekocht omdat de slagplaat perfect paste bij de luipaardriem die hij al had. En het klopt, zijn looks was fantastisch, de mooie book matched Flamed Maple op zowel de voor- en achterkant waren prachtig. Maar ook de bouwkwaliteit is uitstekend de body is gemaakt van esdoorn wat het een heel apart, helder en bovenal funky geluid geeft. En dat past perfect bij Prince!

De officiële naam van de gitaar is H.S. Anderson Telecaster, ook bekend als een MadCat. Toen deze gitaar een succes werd, besloot Hohner dit model te kopen en hun logo erop te zetten. Door rechtzaken, vanwege de kop van de MadCat, wat een exacte kopie van de Fender kop was, werd de gitaar na enige tijd uit productie genomen. Gelukkig belandde een van deze zeldzame Hohner Madcats in een muziekwinkel in Minneapolis, hier kwam Prince in de jaren 70 binnengelopen en de rest is geschiedenis.

(Foto credit: Evan Agostini/Getty Images)

Led Zeppelins klassieker "Stairway to Heaven" wie kent 'm niet. Jimmy Page gebruikte bij de opnames van deze legendarische song drie verschillende gitaren. Een akoestische Harmony-gitaar, een Fender Telecaster én een elektrische 12-snarige Fender. Dat maakte het onmogelijk om dit lied live te spelen want er was tussen de noten door geen tijd voor een gitaar wissel. Hetzelfde gelde voor de zes- en twaalfsnarige delen van 'The Rain Song', 'Celebration Day' en 'The Song Remains the Same'.

De oplossing hiervoor was de Gibson EDS-1275 dubbele hals, waardoor Jimmy snel en gemakkelijk tussen zes en twaalf snaren kon schakelen. Aan het begin van "Stairway to Heaven", gebruikte hij de onderste 6-snarige hals voor de intro en het eerste couplet, daarna schakelde over naar de bovenste 12-snarige hals, vervolgens naar de 6-snarige hals voor de solo, en terug naar de 12-snarige voor het laatste refrein. De puntige hoorn SG-lichaamsstijl én een dubbele hals was voor vele muziekliefhebbers toendertijd nieuw en uniek.

Gibson stopte met het aanbieden van de EDS-1275 in 1969. Maar dankzij het gebruik door Page werd dit instrument een inspiratie voor vele anderen. Slash van Guns N' Roses, Eddie Van Halen, Alex Lifeson van Rush en Don Felder van The Eagles vonden de oplossing van hun muzikale vraagstukken in dit instrument met een dubbele hals. Zo bleef er vraag naar dubbele hals gitaren en blies Gibson het model in 1977 nieuw leven in.

(Foto credit: Jimmy Page: The Guardian.com)

Deze gitaar heb je waarschijnlijk gezien op het album 'Born To Run' waar de gitaar in zijn volle glorie op de cover staat. Opmerkelijk aan deze gitaar is dat Bruce deze kocht, toen hij 22 jaar oud was, voor $ 185,-.

Sindsdien is deze gitaar altijd aan zijn zijde gebleven. Zoals hij zelft zegt "deze gitaar is in elke club, theater, arena en stadium van Amerika geweest en heeft samen met mij het meeste van de wereld gezien."

Voordat Springsteen het instrument kocht was er al veel aan gesleuteld. Deze gitaar is gemaakt met een Esquire-hals en een Telecaster-body van swamp ash. Volgens Fender, was de gitaar, voor het in The Boss zijn handen kwam, eigendom van een platenmaatschappij en was deze geladen met vier pickups om rechtstreeks op studioapparatuur aan te sluiten.

Dit betekende dat de gitaar flink was omgebouwd om plaats te maken voor extra magneten, waardoor de gitaar ongelooflijk licht werd. De gitaarbouwer Petillo zette de gitaar terug naar een dual-single coil-ontwerp met een zes zadelbrug en installeerde de kenmerkende, driehoekige Petillo Precision-frets in de nek.

De gitaar was Springsteen's favoriete instrument voor bijna elk optreden gedurende zijn hele carrière, totdat de gitaar, zoals Bruce zelf zegt, halverwege de jaren 2000 met pensioen ging. De gitaar is echter meerdere keren op de albumhoezen van The Boss verschenen. Afgezien van Born To Run is de gitaar ook te zien op zijn live-compilatie plaat: "Live: 1975-1085", alsook recent met "Wrecking Ball 2021".

(Foto credit: Richard E. Aaron/Redferns/Getty Images)

Metallica’s leadsinger en gitarist James Hetfield begon met een ESP Explorer MX220 in het wit. Het wit kleurde goed af tegenover de volledig zwarte kleding van de band.

Het meest iconische aan deze gitaar is raar genoeg het stuk tape waar James “EET FUK” op kladde en op zijn gitaar plakte. Er is nooit een uitleg gekomen over de betekenis hiervan maar in de wandelgangen van de grootste concertzalen ter wereld wordt gefluisterd dat het een subtiele tribute is aan twee favoriete bezigheden.

Hetfield staat bekend om zijn gitaar verzameling maar deze gitaar werd door fans het eerste gezien als een echte Hetfield Classic. Deze ESP Explorer bespeelde hij tijdens de gehele albumtour van "…And Justice For All". In 1990 is de gitaar uiteindelijk met pensioen gedaan maar soms is deze legendarische bijl terug te horen op een album van Metallica.

Van deze gitaar is er geen op de plank verschenen, je kunt onofficiele replica’s vinden op Reverb of op de Metallica Reddit maar je kunt ‘m ook zelf namaken. Wanneer je een witte ESP Explorer, tape en een zwarte stift koopt ben je al een heel eind.

(Foto credit: Ross Halfin)

Op deze gitaar schreef Zakk Wylde "Miracle Man", zijn eerste Ozzy-nummer dat te horen is op het album 'No Rest for the Wicked'. Zakk zelf heeft vele herinneringen aan deze gitaar en alle albums die hij hiermee heeft opgenomen dit maakt de gitaar voor hem, en voor ons, zeer speciaal.

Deze gitaar kreeg Zakk toen hij voor het eerst met Ozzy ging spelen. Scott Quinn, een maat van hem die destijds Garden State Music runde, was een grote John McLaughlin-fan en zei: "Zakk, ik ruil deze gitaar voor je als je met Gibson kunt praten over een zwarte dubbelhals. Zakk deed dit, gaf hem de zwarte dubbelhals en zo kreeg Wylde 'The Grail' in handen. Totaal vergeeld en geladen met EMG's.

Tijdens de opnames van het album had deze gitaar nog niet eens de kenmerkende bullseye finish. Toen ze zich klaarmaakte om wat fotoshoots te doen, dacht hij: "Dude, ik kan geen "schone" Les Paul hebben. Dat is Randy Rhoads kenmerkende ding." Dus vroeg hij om het Hitchcock vertigo-ontwerp, maar de gitaar kwam terug met de bullseye erop. Hij moest de volgende dag de fotoshoot doen en dacht: "F*** it." Yep,dit werd een van de meest iconische gitaren ooit terwijl het dus eigenlijk een foutje bij de drukker was.

(Foto credit: Brian Rasic/Getty Images)

Eigenlijk is het de bedoeling van deze lijst dat we de meest iconische gitaren kiezen en dit houden tot één per artiest. In het geval van Jimi Hendrix is dat onmogelijk. Deze gitaargod heeft twee Stratocasters die het beschrijven waard zijn. Deze tweede is de Monterey Stratocaster van Jimi Hendrix. Deze gitaar werd geofferd door 'm in brand te steken aan het einde van ‘Wild Thing’ tijdens het Monterey Pop Festival in 1967.

Dit kwam door de rivaliteit tussen Hendrix en de gitarist van ‘The Who’ Pete Townshend. Beiden waren nog niet écht doorgebroken in Amerika en wisten dat dit dé plek was om te laten zien uit welk toonhout ze gesneden waren.

The Who treedde als eerste op en maakte er een geweldig optreden van met als climax Townshend die zijn gitaar finaal kapot sloeg. Hier kreeg Jimi het benauwd van, het draaide niet langer alleen om zijn geweldige arsenaal aan muziek maar ook om de show. Hoe kon hij dit overtreffen?

Na het spelen van de set en het eindigen met Wild Thing nam hij een spuitfles met vlambare vloeistof en sprayde dit over zijn gitaar heen. Hij pakte een lucifer, stak 'm aan en gooide deze op de gitaar. De gitaar vatte vlam, stond in brand en Jimi keek bezeten en ritualistisch naar het vuur. Dit zorgde voor een prachtig beeld en toonde aan de wereld wat voor show en feel de Jimi Hendrix Experience kon neerzetten. Het werkte, deze actie resulteerde in beroemdheid in de States en was een moment van belang in Hendrix zijn ascentie naar het godendom.

 (Foto credit: Michael Ochs Archives/Getty Images)

De "Arm The Homeless" ken je van Rage Against the Machine. Deze custom elektrische gitaar is ongetwijfeld Tom Morello's meest iconische gitaar. In een MusicRadar-interview vertelde hij over de oorsprong van deze gitaar.

Tom kreeg de gitaar in 1986, van een gitaarbouwer in Hollywood. Nadat hij de eerste versie had gekregen was Morello enorm ontevreden over de looks van de gitaar, hoe deze aanvoelde en speelde. Toch was hij gehecht geraakt aan deze bijl en dus begon hij te sleutelen. In de loop van de volgende twee jaar verwisselde hij uiteindelijk bijna alle onderdelen behalve het hout dat voor de carrosserie werd gebruikt. Na een aantal nekken, pickups en whammy’s te hebben geprobeerd, koos hij de grafiet-knock-off Kramer-hals, EMG-pickups en een Ibanez Edge-whammy-bar.

Het geluid van de pickup droeg bij aan zijn iconische Rage Against The Machine-geluiden: "De bounce van mijn riffs bij Rage Against The Machine, hebben veel te maken met die frontpickup. Ik heb nooit echt van dat geluid gehouden; in feite was ik er zelfs behoorlijk teleurgesteld over, omdat het een erg single-coil geluid heeft. Maar dat is het geluid - dat voorste element." Wij zijn er tevreden mee hoor Tom, er is niks mis met dat geluid!

(Foto credit: Taylor Hill/Getty Images)

Wat doe je wanneer je gitaar wilt spelen maar niet genoeg geld hebt voor een goede elektrische gitaar? Dan maak je er zelf een! Zo dacht Eddie Van Halen ook en daar zijn wij blij om.

In 1974 kocht Eddie bij de gitaarfabriek Charvel voor 80 dollar een hals en voor 50 dollar een cosmetisch afgekeurde body waarmee hij zijn eigen gitaar maakte. Deze eerste versie had zwarte strepen met een zwarte slagplaat. Verder een standaard Fender brug, een humbucker van een Gibson ES-335 uit 1961 en één volumeknop. De gitaar kreeg dankzij de vele aanpassingen de zeer toepasselijk naam Frankenstrat. Je hebt 'm vast wel ooit eerder gezien, bijvoorbeeld op de albumhoes van "Van Halen I".

Van Halen heeft nog meer gitaren gehad, waaronder de bekende "Bumblebee" maar deze konden het geluid van de Frankenstrat niet evenaren. Dus liet Eddie deze iconische gitaar keer op keer repareren.

De muziekgeschiedenis kent meerdere Frankenstein gitaren, zoals de Blackie en Brownie van Eric Clapton. Maar die van Eddie vinden we toch het meest iconsich. Tegenwoordig is het zelfs illegaal om een andere gitaar een Frankenstein te noemen. Van Halen was namelijk zo slim was om in 2006 de naam Frankenstein als handelsmerk te registreren waardoor de Frankenstein naam, bij gitaren, alleen nog naar zijn instrument verwijst.

(Foto credit: Ross Marino/Getty)